ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ;

ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ;

Μέχρι ποια ηλικία πρέπει να διαβάζουμε μαζί με το παιδί;
Μαζί με το παιδί πρέπει να διαβάζουμε έως τη στιγμή που θα το βοηθήσουμε να αυτονομηθεί στη μελέτη, καθιστώντας το ικανό να διαβάζει και να γράφει μόνο του. Συνηθίζεται ,οι γονείς να συμμετέχουν στη μελέτη του παιδιού τους για πολύ περισσότερο καιρό από όσο τα παιδιά τους έχουν πραγματικά ανάγκη, προκειμένου να είναι σίγουροι, ότι το παιδί θα πάει διαβασμένο στο σχολείο. Αναλαμβάνουν έτσι μέχρι και τα γυμνασιακά χρόνια όλη την ευθύνη της μελέτης:το πότε, πόσο και πώς θα διαβάζουν ,την οργάνωση της σχολικής τσάντας, το συμμάζεμα του γραφείου. Και μετά όταν τα μαθήματα δυσκολεύουν του γραφείου. Και μετά , όταν τα μαθήματα δυσκολεύουν και ο χρόνος ή οι γνώσεις των γονέων δεν επαρκούν ,παραδίδουν τα παιδιά στα φροντιστήρια, τα οποία τέτοια μέθοδος, ακόμη και αν εξασφαλίζει τη σχολική επιτυχία (κάτι που δεν συμβαίνει πάντα ωστόσο), πόσο βοηθά, να αναλάβει το παιδί τις ευθύνες του και να αντεπεξέλθει σε αυτές ;

Από ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να διαβάζει μόνο του;
Από την Α’ δημοτικού. Το παιδί απαιτεί την πλήρη υποστήριξη των γονέων το πρώτο της ένταξής του στο σχολείο. Η υποστήριξη αυτή όμως πρέπει να είναι προσανατολισμένη στη σταδιακή αυτονόμηση της μελέτης. Το παιδί πρέπει να μάθει να οργανώνει το χρόνο του και ολοκληρώνει τις εργασίες που μπορεί να καταφέρει χωρίς βοήθεια. Ο γονιός οφείλει να είναι κοντά, προκειμένου να ελέγξει το τελικό αποτέλεσμα της προσπάθειας να βοηθήσει στη διόρθωση των λαθών και να καθοδηγήσει για την αποφυγή τους στο μέλλον. Η παραμονή του γονιού στο πλάι του παιδιού καθ ‘όλη την διάρκεια της μελέτης απαλλάσσει το παιδί από την ευθύνη της δουλειάς του, καθυστερεί την ωρίμανσή του, απειλεί την αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση αλλά και την επίδοσή του στη σχολική τάξη (αφού το παιδί που μελετά μόνο με την υποστήριξη του γονέα, δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει και να ολοκληρώσει μόνο του τις σχολικές εργασίες) αλλά και αυξάνει συχνά το χρόνο διαβάσματος (καθώς μεσολαβούν συζητήσεις , «διαπραγματεύσεις»,τουαλέτες, κολατσιό και άλλες χρονοβόρες διαδικασίες που επινοούν συνήθως τα παιδιά για να πάνε το διάβασμα λίγο πιο πίσω).


Μπορούν όλα τα παιδιά να διαβάσουν μόνα τους;
Όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν να ολοκληρώνουν μόνα τους, αν όχι όλες, κάποιες από τις εργασίες τους. Ευνόητο είναι ότι τα παιδιά με δυσκολίες στο λόγο και τη μάθηση χρειάζονται επιπλέον υποστήριξη. Σε ένα πρώτο επίπεδο, την υποστήριξη αυτή μπορεί να την προσφέρει ο γονιός με την καθοδήγηση του δασκάλου της σχολικής τάξης. Εάν αυτή δεν επαρκεί (και αυτό θα διαφανεί από τις επιδόσεις του παιδιού), τότε σκόπιμο είναι να γίνει αξιολόγηση των δυσκολιών από τους αρμόδιους φορείς (ΚΕΔΔΥ,ΚΨ Υγείας ή ιδιωτικά κέντρα) , να εφαρμοστούν ειδικά προγράμματα αποκατάστασης των δυσκολιών και να δοθούν κατευθύνσεις στο γονιό και τους δασκάλους για τον τρόπο με τον οποίο το παιδί μπορεί να αντεπεξέλθει στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Πηγαίνει ολοήμερο. Πρέπει να διαβάζει και στο σπίτι;

Πέραν της πρακτικής ωφέλειας που έχει το ολοήμερο σχολείο για τους εργαζόμενους γονείς, δεν συνίσταται για όλα τα παιδιά. Κάποια παιδιά, κυρίως όσα έχουν μάθει να μελετούν αυτόνομα, καταφέρουν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο ολοήμερο, αξιοποιώντας την παρουσία και τη βοήθεια των εκπαιδευτικών ,όποτε τη χρειάζονται. Ωστόσο, το ολοήμερο σχολείο δεν φιλοξενεί μόνο το δικό ΄μας παιδία (άρα η προσοχή και η βοήθεια των δασκάλων πρέπει να μοιραστεί εξίσου σε όλα τα παιδιά που συμμετέχουν ) ούτε λειτουργεί ως ενισχυτική διδασκαλία (παρά την καλή πρόθεση των εκπαιδευτικών). Έτσι το παιδί που δυσκολεύεται στη μάθηση και θέλει ατομική υποστήριξη,, το παιδί που δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί και εκείνο που πάντα μελετά με τη βοήθεια των γονιών του είναι παιδιά που δύσκολα θα καταφέρουν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους στο ολοήμερο σχολείο και άρα θα πρέπει να μελετήσουν επιπλέον στο σπίτι.

Πηγή: ΕΥ ΛΕΓΕΙΝ ,Λάρισα, από άρθρο στην «Ελευθερία» Λάρισας στις 4-10-2009